അറിയാത്ത നൊമ്പരങ്ങള്‍

യാത്ര പറയുന്ന സൂര്യാസ്തമയങ്ങള്‍ 

പെയ്തു തീരുന്ന വേനല്‍ മഴകള്‍ 

ഉരുകി തീരുന്ന മെഴുകുതിരികള്‍

ഉരിയാടനുള്ളതെല്ലാം  കദനകഥകള്‍ 

കണ്ണീരു പോലെന്‍  മുന്നില്‍ 

ഇറ്റി വീഴുമീ പവിഴ മഴത്തുള്ളികള്‍

കരഞ്ഞു തളര്‍ന്ന കണ്ണിന്റെ 

വരണ്ട വിരഹാവഷേശിപ്പുകള്‍ 

തലയില്ലാതെ നില്‍ക്കുമീ  തെങ്ങിന്റെ 

പൊത്തില്‍ കുറുകി കൂടുമീ  നീലപോന്മാനെ

കെട്ടികിടക്കുന്നു കണ്ണീര്‍ ത്തുള്ളികള്‍ തലപ്പത്ത്‌ 

വറ്റിക്കുവാനോ  പുനര്‍ചിന്തനെ നിന്‍ പുറപ്പാട്

അകലുന്ന സന്ധ്യയെ ഭയന്നോ?

അടുക്കും ഇരുട്ടില്‍ നിന്നോടി യോളിക്കണോ?

കേഴുന്നു നീ ആ തലയില്ലാ  തെങ്ങില്‍ ,,,,

കയറുന്നു കണ്ണിലും മാറാത്ത  ഇരുട്ട്‌

വിറക്കുന്നു ഞാനും പോന്മാനെ പരിഹസിച്ചവള്‍...

ഭയം എന്നാ വികാരം മനസ്സിനേ  മുറിക്കവേ
ഉരുക്കുവാന്‍ ഞാനും  മെഴുക് തിരി ഒന്നെടുത്തു
മെല്ലെ കൊളുത്തി ആ മെഴുകു തിരി വെട്ടം
തപ്പി തടഞ്ഞു ആ കൂരിഇരുട്ടില്‍  മെല്ലെ നടന്നു ഞാന്‍ മുന്നോട്ട്
വയ്യ നിര്‍ത്തുവാന്‍ ഭയത്താല്‍ എനിക്ക്
യാത്രെ  ഇതു  എന്‍ ജീവിതമല്ലോ?

എന്റെ പ്രിയ സാഹിത്യകാരിക്ക്,,,,

"മാധവിക്കുട്ടി"എനിക്കെന്നും പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരിയാണ്! അവരുടെ വ്യക്തിത്വം എന്നതില്‍ ഉപരിയായി അവരുടെ രചനകളെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു ,,അതിലൂടെ ആ സാഹിത്യകാരിയെയും,,,

രണ്ടു ദിവസം മുമ്പേ ഞാന്‍ ഉള്‍പെടുന്ന ഒരു ഫേസ്ബുക്ക് ഗ്രുപ്പ്ല്‍ നടന്ന ചര്‍ച്ചയാണ് എന്നെ ഇതെഴുതാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത് എന്ന് തുറന്നു പറയട്ടെ,,ആദ്യമേ പറയട്ടെ അവര്‍ പറഞ്ഞതിന്നെ വിമര്‍ശിക്കാനോ,,ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞതിനെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യാനോ വേണ്ടി അല്ല,,മാധവി കുട്ടി,,എന്നാ കമല സുരയ്യയെ കുറിച്ച് തികച്ചും എന്റെ വ്യക്തി പരമായ അഭിപ്രായങ്ങള്‍..

നമ്മുടെ കേരള സമൂഹം എന്നും ഇങ്ങനെയാണ് ,,എല്ലാം രഹസ്യമായി ആസ്വദിക്കുകയും ,,പരസ്യമായി അതിനെ തള്ളിപറയുകയും ചെയ്യും,മാധവി കുട്ടി എന്നാ സാഹിത്യകാരിയുടെ ,,,"എന്റെ കഥ " ,,പറയാന്‍ വാക്കുകള്‍ ഇല്ല,,ആ കാല ഘട്ടത്തില്‍ അത്രെയും സത്യസന്ധമായി  ഒരു സ്ത്രീ തന്റെ ആത്മ കഥ തുറന്നെഴുതി,,,അത് നമ്മുടെ സമൂഹത്തെ വഴി തെറ്റിക്കുമെന്നു കേട്ടതില്‍ വളരെ സങ്കടം തോന്നി,,,ഒരു പെണ്‍കുട്ടി കുറച്ചു ഉച്ചത്തില്‍ സംസാരിച്ചാല്‍ ,,ഒരു പുരുഷനോട് ചിരിച്ചു സംസാരിച്ചാല്‍ പാപം എന്ന് കരുതുന്ന കാലത്ത്,,പെണ്ണിന്റെ വികാരങ്ങളും മനസ്സും തുറന്നു കാണിച്ചതാണ് അവര്‍ ചെയ്ത തെറ്റെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ,,സമൂഹം ശെരിയയിരിക്കാം,,,എന്ത് കൊണ്ടാണ് കേരള സമൂഹം ഇങ്ങന്നെ? എന്ന ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സില്‍ കുരുങ്ങിയിട്ടു നാളുകള്‍ ആയി? കപട സാദാചരങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടില്‍ നിന്നും നമ്മുക്ക് ഒരു മോചനം,,വേണ്ടേ? എന്റെ ഒരു സുഹുര്‍ത്ത് ആ ചര്‍ച്ചയില്‍ ഉന്നയിച്ച ഒരു ചോദ്യം ഇതാണ്,നിങ്ങളില്‍ ആരെങ്കിലും നിങ്ങളുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് എന്റെ കഥ വായിക്കാന്‍ കൊടുക്കുമോ എന്നാണു?...പരിതാപകരം തന്നെ,,,അവരുടെ കുട്ടികള്‍ കൌമാരം എത്തുന്നതിന്നു മുന്‍പ്‌ തന്നെ അവരുടെ കയ്യില്‍ എത്തുന്ന മറ്റു പുസ്തകങ്ങളെ കുറിച്ച് ആരും എന്തേ ആവലാതി പെടുന്നില്ല?,,,

ഇന്നെത്തെ കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ വഴി തെറ്റാന്‍ "എന്റെ കഥ" വേണോ?,,,മാധവിക്കുട്ടിയെ സ്നേഹത്തിന്റെ  ബ്രാന്‍ഡ്‌ അമബസ്ടെര്‍ ആക്കരുതെന്ന മറ്റൊരു പരാമര്‍ശം കണ്ടു,,ആരാണ് ഇവിടെ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് അറിഞ്ഞു കൂടാ,,,എങ്കില്ലും അവര്‍ തികച്ചും സ്നേഹമയിയായ ഒരു സ്ത്രീ ആണ് ,,ആസക്തിയാണ് അവരുടെ സ്നേഹം എന്ന് അവരെ ആക്ഷേപിക്കുന്ന എത്രെ മാന്യന്മാര്‍ ഒരു പെണ്ണിനെ കാണുമ്പോള്‍ തന്റെ സഹോദരിയായ്‌ കാണുന്നു,,,നമ്മുടെ ആധുനിക സമൂഹത്തില്‍ പോലും തോട്ടുരുംമല്‍ ഇല്ലാതെ ബസ്സില്‍ യാത്രെ ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല എന്നത് ഒരു പരമാര്‍ത്ഥം ആണ്
  മാധവികുട്ടിയുടെ വളരെ നല്ല രചനകള്‍ ആയ കോലാട് ,,,നെയ്പായസം..തുടങ്ങിയവാ എത്രെയോ ഉണ്ട്?തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ വായനക്കാരനും സ്വതന്ത്രനാണ് ,,തന്‍ എന്ത് വായിക്കണം എന്ന് തീരുമാനിക്കാന്‍ ഉള്ള അവകാശം ഉണ്ട്,,,വായിക്കുന്നത് എങ്ങന്നെ മനസ്സില്ലാക്കണം എന്ന് ചിന്തിക്കാനുള്ള ബുദ്ധിയും ഉണ്ട്,,ആരും ഒന്നും ആരെയും അടിചേല്‍പ്പിക്കുന്നില്ല ,മാധവികുട്ടിക്ക്‌ നേരെ കല്ലെറിയുന്നത് നിര്‍ത്തുക,,,,എന്റെ ഒരു എളിയ അപേക്ഷ ആണിത്,,സ്നേഹിച്ചു മതിയാകാത്ത എന്റെ പ്രിയ സാഹിത്യക്കാരിക്ക് വേണ്ടി,,,,

ഉറക്കം,,,

 ഓരോ കണ്ണികളും നെയ്തു  തന്റെ ഇരയെ  കുശാഗ്രബുദ്ധിയാല്‍ 
വീഴ്ത്തുന്ന ചിലന്തിയെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന എന്റെ അരികിലേക്ക്‌ ഡോക്ടര്‍ വന്നു,,,ഹൌ ര്‍ യു ഫീലിംഗ് നൌ?..ഗുഡ് ഡോക്ടര്‍..... അയാള്‍ കടന്നു പോയി ,,അസഹ്യമായ വേദനയും കടിച്ചമര്‍ത്തി അയാള്‍ക്കായ്‌ കാത്തിരിക്കുന്ന രോഗി കളുടെ അടുത്തേക്ക്‌ ,,,ഞാന്‍ വീണ്ടും എന്‍ ചിന്തകള്‍ ആ ചിലന്തിയിലേക്ക് പരിചു നാട്ടു,,,ഈ ബെഡില്‍ കിടക്കവേ ഇവിടെകാണുന്ന ഉറുമ്പുകളും ചിലന്തികളും ഇടക്ക്‌ സഹതാപം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ വരുന്ന ബന്ധുക്കളും മാത്രെമാണല്ലോ കൂട്ട്..ബന്ധുക്കളോടെല്ലാം വരരുത് എന്ന് പറയണം എന്നുണ്ട് ,,പിന്നെ തോന്നി,,ആരോഗ്യവതി യിരിക്കുംബോഴേ അഹങ്കാരി ,,മരണ കിടക്കയില്ലും അങ്ങനെ തന്നെ എന്ന് വെറുതെ എന്റെ ശേഷം അവര്‍ പറയണ്ടല്ലോ.....

പിന്നെ അതിലൊന്നും ഒരു കാര്യവും ഇല്ല ,,എത്രെ ദുഷ്ടന്‍മാര്‍ മരണ ശേഷം പുണ്യാളന്‍മാര്‍ ആയ നാടാണ്‌ നമ്മുടെത്,,ഓരോ സെക്കന്റ്ടും വേദന കാര്‍ന്നു തിന്നുന്ന ശരീരം,,വഹിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആത്മാവ് ,,,,ജീവിക്കാന്‍ പണ്ടേ കൊതിയില്ലായിരുന്നു എങ്കിലും ഇത്രെയും വേദന  അത് വേണ്ടിയിരുന്നില്ല...ഹ ഹ ഹ ,,അല്ലെങ്കിലും നമ്മള്‍ക്ക് വേണ്ടിയതാണോ കിട്ടുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മുഴുവനും,,,എന്റെ ഒരു കാര്യം,,,
ആ ചിലന്തി തന്റെ വല നെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ,,ഒരു തരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു പാവം ജീവിയെ ചതി കെണിയില്‍ കുടുക്കാനുള്ള  സൂത്രം...
പക്ഷെ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ ചിന്തിച്ചാല്‍ അത് തന്റെ അതിജീവനത്തിന്റെ മാര്‍ഗമാണെന്ന് അത് എന്നോട് ഉറക്കെ പറയുന്ന പോലെ തോന്നി,,,
ഒന്ന് ചീഞ്ഞു മറ്റൊന്നിനു വളമാകുക,,ശെരിയാണ് നമ്മുടെ പ്രകൃതിയുടെ നിയമ അതാണ്‌,,പക്ഷെ,,മനുഷ്യന്മാരുടെ കാര്യത്തില്‍ അത് ശെരിയാണോ? എന്ന് ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്,,,,അങ്ങന്നെ വന്നാല്‍ ഒരാളെ ചതിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ല എന്ന് വരില്ലേ?
ആ ,,വഞ്ചിക്കപെടാന്‍  ആളുകള്‍ ഉള്ള കാലം വരേയ്ക്കും വഞ്ചിക്കാന്‍ ആളുകള്‍ കാണും ,,പക്ഷെ മനുഷ്യരുടെ മറ്റൊരു വൃത്തികെട്ട സ്വഭാവം,,ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചറിയുന്ന മറ്റൊന്നാണ്,
,നിസ്സഹായതവസ്ഥ  മുതെല്ടുക്കല്‍ ,,വേറെ വഴികള്‍ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരാളെ ഊറ്റി കുടിക്കുക..നമ്മുടെ മരുന്ന് കമ്പനികള്‍ ചെയുന്ന പോലെ,, ജീവന്‍ രക്ഷാ മരുന്നുകള്‍ ആയ കാന്‍സര്‍ മരുന്നുകള്‍ ലക്ഷ കണക്കിനു രൂപ കൊടുത്തും വാങ്ങേണ്ടി വരുന്ന ഗതികേട്,,,പറഞ്ഞല്ലോ മരിക്കുവാന്‍ പേടിയില്ല,,എങ്കില്ലും ഈ മരണ തുല്യമായ വേദന അസഹ്യം  തന്നെ ,,,
 എന്റെ കാര്യം പോട്ടെ,,പിഞ്ചു കുഞ്ചുങ്ങള്‍ മുതല്‍ ,,വൃദ്ധന്‍ മാര്‍ വരെയുള്ള കുറെ ആളുകളെ ഞാന്‍ ഈ വാര്‍ഡില്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട് ,,അതില്‍ പണക്കാരും  പാവങ്ങളും ഉണ്ട,,പണക്കാര്‍ അവര്‍ പിന്നെ എന്ത് വിലകൊടുത്തും  മരുന്നുകള്‍ വാങ്ങും,,പക്ഷെ...സ്വന്തം മക്കള്‍ക്ക്‌ അല്ലെങ്കില്‍ ഭാര്യമാര്‍ക്ക് ..ഒരു നേരത്തേക്കുള്ള മരുന്ന് വാങ്ങാന്‍ ഇനിയെന്തു ചെയ്യും എന്നറിയാതെ നില്‍കുന്ന ആളുകള്‍ ,,അവരുടെ കണ്ണുനീര്‍ ഒപ്പാന്‍  ഞാന്‍  ആരെയും കണ്ടിട്ടില്ല .....

ഒരുപാട്  പാഠം നമ്മള്‍ ഈ കിടക്കയില്‍ കിടന്നു പഠിക്കും എന്നെനിക്ക് തോന്നി,,അഹന്ത കാണിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ പോലും മനസ്സിലാകാത്ത പല കാര്യങ്ങള്‍ നമുക്ക്‌ ഒന്ന് കിടപ്പിലായാല്‍ മനസ്സിലാകും..കാര്‍ന്നു തിന്നുന്ന വേദനയിലും എനിക്ക് കാത്തു വെച്ച മനോ ധൈര്യം നഷ്ട്ടപെട്ടത് ഇങ്ങനെ ഉള്ള അവസരങ്ങളിലാണ്,,,എന്റെ എത്രെ അനാവശ്യ ചിലവുകള്‍  ഒരു നേരത്തേക്കെങ്കിലും ആര്‍ക്കൊക്കെ ആശ്വാസം ആകുമായിരുന്നു...

എന്തോ ഞാന്‍ വല്ലാത്ത അപരാധി ആണെന്നു എനിക്ക് തോന്നി,,,,കീമോതെറാപ്പിയില്‍ ശരീരം വെന്തുരുകുമ്പോഴും മനസ്സിന്നെ ഒന്ന് തണുപ്പിക്കാന്‍ എന്തെങ്കിലും ഒന്നുണ്ടാകുമായിരുന്നു,,,, കൊഴിയുന്ന മുടിയെക്കാളും വിലപ്പെട്ടതാണ് ഒരു ജീവന്‍,,,എന്ന തിരിച്ചറിവ് 450-500 ഉം രൂപ കൊടുത്ത് ഹെയര്‍ ഓയിലുകള്‍ വാങ്ങി കൂട്ടുമ്പോള്‍ എന്ത് കൊണ്ട് തനിക്ക് തോന്നിയില്ല ,,,

എണ്ണപെട്ട നാളുകള്‍ ആണ് ത്ന്റെത്‌ എന്നറിഞ്ഞിട്ടും  തന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു തന്റെ കാമുകനെ കുറിച്ച് ഒരിക്കല്‍ എന്റെ അടുത്ത ബെഡില്‍ കിടക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു ,,കാന്‍സര്‍കോശങ്ങള്‍ തരുന്ന വേദനയെക്കാള്‍ നൂറു മടങ്ങാണ്  അവന്നെ കാണുമ്പോള്‍ ഉള്ള വേദന എന്ന് അവള്‍ പറഞ്ഞു,,,

ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു എന്ത് നിര്ഭാഗ്യവതി ആണ് ഞാന്‍ ,,അങ്ങന്നെ ഒന്ന് പ്രണയിക്കപെടാന്‍ പോലും ഭാഗ്യം സിദ്ധിക്കാത്തവള്‍..


അന്നും പതിവുപോലെ ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു,,,വീണ്ടും എഴുന്നേല്‍ക്കുമെന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷയുമിലാത്ത ഉറക്കം,,,ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത ,,സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത,,മരണത്തിന്റെ കാലൊച്ച സ്വപ്നം കണ്ടു കൊണ്ടുള്ള ഉറക്കം,,,

ഒരു വയ്കുന്നേരം

എന്നും നടക്കാനിറങ്ങുന്ന വഴിയില്‍ വയ്കുന്നേരം കാണാറുള്ള ആ കണ്ണുകള്‍ ..കാന്തത്തിന്റെ ശക്തിയാണ്‌ അതിനെന്നു പലപ്പോഴും തോന്നാറുണ്ട് ,,ഞാന്‍ പോലും അറിയാതെ എന്നെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ കഴിവുള്ളവ ,,,ആ ബൈകിന്റെ ശബ്ദം പലപ്പോഴും വളരെ ദൂരത്ത് നിന്നും താന്‍ തിരിച്ചറിയാറുണ്ട്,,അത് കേട്ട് ഞാന്‍ തനിയെ ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടു എത്രെ പേര്‍ തന്നെ കളിയാക്കിയിരുന്നു ,,,

ചിന്തകളില്‍ ആണ്ട് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല,,കാറ്റിന്റെ വിളി വന്നു,,,പ്രണയം അങ്ങന്നെ ആണല്ലോ ,,പ്രകൃതി മുഴുവനും നമ്മളെ സഹായിക്കും,,ഹ ഹ ,,എന്റെ ഒരു കാര്യം,,സമയം വയ്കുന്നു 5.30 ആയി,,ഇപ്പോള്‍ ദിവസവും ഈ സമയം ആയിക്കിട്ടാനുള്ള കാത്തിരിപ്പ്‌ മത്രേം ആണ് ആകെ ഉള്ള ജോലി ,,ആ ഹെല്‍മെറ്റിന്റെ ഉള്ളിലെ കണ്ണുകളെ ഞാന്‍ ഇത്രേം ഇഷ്ട്ടപെടുന്നത് എന്തിന്നാ,,,എനിക്ക് പോലും ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യം,,,

വഴിക്കല്‍പ്പം നീളം കൂടിയോ,,എന്കില്ലും ഇടവഴി പിന്നിട്ടു റോഡിലേക്ക്‌ എത്താന്‍ എനിക്ക് ഇത്രേ ധൃതി എന്തിന്നാ,,,സ്വപ്നങ്ങളുടെ പരുദ്ധീസയിലൂടെ ഉള്ള എന്റെ നടത്തത്തിന് വേഗത കൂടി വന്നു ,,മരചോലകള്‍ പിന്നിട്ടു റോഡിലേക്ക്‌ കയറി ,,ഒരല്‍പം മുന്നോട്ട് കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ അഞ്ചു മിനിറ്റ് നടന്നാല്‍ ആ ബൈക്ക് വരും ,,അതാണ്‌ ടൈം ,,,ഞാന്‍ നടന്നു,,,എന്റെ കണക്ക് കൂട്ടലുകള്‍ പണ്ടേ പിഴക്കരില്ലല്ലോ,,,

പുറകില്‍ നിന്നുള്ള ശബ്ദം എന്റെ സന്തോഷങ്ങല്ലുടെ സംഗീതമായി എനിക്ക് തോന്നി,,,അവന്നെ കണ്ടു,,അവന്ന്‍ എന്നെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ബൈകിന്റെ സ്പീഡ്‌ മെല്ലെ കുറച്ചു ,,എനിക്ക് സമാന്തരമായി നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു...കണ്ണുകളിലൂടെ ഒരായിരം പ്രണയ സന്ദേശങ്ങള്‍ കയ്മാറി,,ഞാന്‍ നടന്നു,,

അവന്റെ വണ്ടിയ മറികടന്നു വന്ന ആ കണ്ടയ്നേര്‍ ഞങ്ങളുടെ കാഴ്ച മറച്ചത് പെട്ടന്നായിരുന്നു ,,അതിന്നോട് എനിക്ക് വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി ,,എന്നെ കാണാന്‍ വേണ്ടി അവന്‍ ആ വണ്ടിയെ ഓവര്‍ടേക്ക് ചെയ്തു കടന്നു വരവ്,,,പെട്ടന്നു കടന്നു വന്ന ആ ബസ്‌ അവന്റെ ബൈക്ക്‌ തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു ,,,ഒരു നിമിഷം എന്റെ ശ്വാസം പോലും നിലച്ചു ..എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് ശെരിക്കും മനസ്സിലാകും മുന്പേ എന്റെ മുഖതേക്ക് രക്ത തുള്ളികള്‍ തെറിച്ചു ഓടി ചെന്ന് ആളുകളെ തട്ടി മാറ്റി ,,ഒരു തവണ നോക്കന്നുള്ള ത്രാണിയെ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ

ആര്‍ക്കൊയോ ചേര്‍ന്ന് സംസാരിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്,,,"എന്റെ മോള് ശെരിക്കും പേടിച്ചോ?...അത് പിന്നെ കാണാതിരിക്കുമോ? ആള്‍ സ്പോട്ടില്‍ തന്നെ മരിച്ചു,,അമ്മയുടെ ചോദ്യതിന്ന്‍ അച്ഛന്റെ മറുപടി,,
എന്റെ മുകളില്‍ കറങ്ങുന്ന ഫാനില്‍ നിന്നും എന്റെ മുറിയാണ് അതെന്ന ബോധം എനിക്കുണ്ടായി,,,സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്നും ഓര്‍ക്കാന്‍ കൂടി വയ്യാത്തത്രെ ഭീകരം ആണ്,,,പേര് പോലും അറിയാത്ത ഒരാള്‍ ഞാന്‍ കാരണം,,അതെനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും ആപ്പുറം ആണ്,,,

അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും അത് ഒരു സാധാരണ അപകട മരണം,,ഞാന്‍ കൊന്നു ...അതെ ഞാന്‍ ആണ് കൊന്നതു എന്ന ചിന്ത എന്നെ മഥിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു,,,ഇനി ഒരു പുരുഷനെ ഞാന്‍ സ്നെഹിക്കില്ലെന്നും കല്യാണം എന്നൊന്ന് തനിക്കില്ലെന്നും ഞാന്‍ ഉറച്ച തീരുമാനം എടുത്തു,,,

(ഇന്ന് ഞാന്‍ ഇതെഴുതുമ്പോള്‍ എന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ വീട്ടില്‍ ആണ് ,,,നഷ്ട്ടം ആര്‍ക്കാണ്?,,,,)

ഈ സല്‍പേര്

ഇന്നു ഞാന്‍ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു ഈ വഴിയില്‍
നഷ്ട്ട സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഭാരം..
ഇന്നലയുടെ പടിവാതിലില്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണ
പനിനീര്‍ ദളങ്ങളുടെ സൌന്ദര്യമില്ലാത്ത ഓര്‍മകളെ

മുന്നോട്ടോടുന്ന ഘടികാര സൂചിയോടൊത്
ഇന്നു മുതല്‍ ഓടാന്‍ തുടങ്ങുന്നു ഞാന്നും
പൊട്ടിയ വള്ളി ചെരിപ്പുകള്‍ പണ്ട്
വഴിയില്‍ ഉപേക്ഷിച്ച പോലെ
എന്നെ ഞാന്‍ ആക്കിയ എല്ലാം
നാളെ മറ്റൊരാളായി ഉണര്‍തെഴുന്നെല്‍ക്കാന്‍
ഈ നിമിഷതിന്‍ അവസാന നൊടിയില്‍
എല്ലാം ഞാന്‍ ഇവിടെ വലിച്ചെറിയുന്നു

തോറ്റു കൊടുക്കാത്ത പിടിവാശികളും
ഒരിക്കല്ലും മാറ്റാത്ത ആദര്‍ശങ്ങളും
വലിച്ചെറിയുന്നു എന്‍ ആത്മാവിനെ ഞാന്‍
അണിയുന്ന പുതുതായി എനിക്ക് കിട്ടിയ മുഖമൂടി
ചാര്‍ത്തി കിട്ടിയ പുതു വേഷംകെട്ടി അഭിനയിച്ചുഅരങ്ങു തകര്‍ക്കാന്‍
സംസ്കാര സമ്പന്നര്‍ എന്ന്സ്വയം പുകഴ്ത്തുന്ന
ഞാന്‍ ഏറെ വെറുക്കുന്ന എന്‍ സമൂഹമേ
നിങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി  ഞാനിത ഇന്നിവിടെ മരിക്കുന്നു

പൊട്ടികരച്ചിലുകള്‍ ഇല്ലാതെ
രക്ത ചൊരിചില്‍ ഇല്ലാതെ എന്‍ ആത്മ ഹൂതി
വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരിക്ക് പിന്നിലെ നുറുങ്ങുന്ന എന്നെ
കാണാത്ത സമൂഹമേ,,,എന്റെ സന്തോഷങ്ങള്‍ക്ക്
നിങ്ങള്‍ നല്‍കിയ വിലയോ ഈ സല്‍പേര്

WHERE THE GOD LIVES...?????

                                  May Be In The Deepness Of Blue Ocean 

                                  Some Says In The Top Of Seventh Sky

                                  Don"t Know Yet One Thing?

                                  Where The God Lives,,,?

                                  In The Innocent Smile Of  A Cute Baby

                                  In The Heart Of a Man Who..

                                  Regrets About His sins,,,!!!!!

                                  Till Suffering Hard To Find?

                                  Where The God Lives,,,,,?

                                 At The Lap Of My Lost Dreams

                                 In The Sparkle Of My Moms  Eyes

                                 In The Hope Of New Dawns 

                                 Or In The Sweat Of My Dads Work?

                                 Searching Still But Cant Reach There..

                                 Where The God Lives,,,,,,,?

                                 

                                 Then The Day Came To Me,,It Brought

                                 The Thought Of Past Days,,,The 

                                 Sins I Made ,,and The Suffered Ones From It

                                 

                                Now I know Where The GOD Lives!

                                 He Is In the heart of  men 

                                Who   Rethinks About His Past!

                                Who Recognize About Their Faults!

                                 Who  Regret For  Their Sins !

                                 Who Leaves Selfishness And Think For Others...

                                Yes I Know Sacrifice there lies" The God"

                                     

മണ്ണിന്റെ മണവാളന്‍മാര്‍

കത്തി തെളിയുന്ന മാനത്തിന്‍ താഴെ ,,കുത്തി തുളയ്ക്കും വെയില്‍ വിളക്കില്‍ 

സൌരോര്‍ജം മത്രേം ഊറ്റി കുടിച്ചു തുള്ളി വിയര്‍പ്പതു കൊണ്ട് മദിച്ചു 

കറുത്തിരുണ്ട മണവാളന്‍മാര്‍ ഒരുങ്ങുന്നു പോകാന്‍ മംഗളതിനായ്

തൂമ്പയെടുത്ത് പട്ടു പുതച്ചു..അരകച്ച മുറുക്കി  വിശപ്പുമടക്കി

 പുതു വിത്തുകള്‍ പാകാന്‍  ഒരു പുതു ജന്മം ഏകാന്‍ ..

ഇന്നു ഉറ്റിയ വിയര്‍പ്പിന്‍ കണികകള്‍  നാള്‍ വഴിയില്‍ പൊന്‍ നാണയം ആകാന്‍ 

നവ വധുവാം ഭൂമി ദേവിക്ക് പുഷ്പാഞ്ജലി സമര്‍പ്പിക്കാന്‍,

തൊലി കറുപ്പിച്ചു ഉള്ളം വെള്ളുക്കാന്‍ അവരതാ അങ്ങന്നെ നടന്നു നീങ്ങുന്നു 

ഹരിത ഭംഗിയര്‍ന്ന പാടങ്ങള്‍ കാണുമ്പോള്‍ കറുപ്പ് മനസ്സില്‍ ആര്കെങ്കില്ലും വരുമോ?

തന്റേതല്ലാത്ത വിശപ്പിന്നു വേണ്ടി തന്നെ മറന്നു പ്രണയിക്കുന്നവര്‍ ദേവിയെ..

വന്നു വില്ലന്‍മാര്‍ പതിവുപോല്ലേ എങ്കില്ലും എല്ലാം തകര്‍ത്തു തന്‍ പ്രണയത്തിന്‍ ശക്തിയാല്‍ 

ഈ ലോക മാനവര്‍ തന്‍ വയറിന്‍ കാതല്‍ ആറ്റി ശമിപ്പിചിടാന്‍ 

ഇന്നുമാ മണ്ണിന്റെ മണവാളരുന്നരുനു സൂര്യന്റെ പട്ടു കേട്ട് 

ശര ശയനം

പണ്ടൊരു മഹാത്മാവാം ഭീഷ്മര്‍

ശരശയനത്തിലായ് നാളുകള്‍ പലതും..

വില്ലാളി വീരന്മാര്‍ പാണ്ഡവര്‍  കൗരവര്‍ ആടിത്തിമിര്‍ത്ത

ചോര കറയില്‍ വാളുകള്‍ അമ്പുകള്‍ വെട്ടി തിളങ്ങിയ 

അതി പുരാതന മഹാഭാരത യുദ്ധത്തില്‍ ..

അതിശക്തനാം അതിപ്രൌഡനാം ആ മഹാ 

രാജന്ന് ആയിരം അമ്പിന്‍മേല്‍ ഒരുങ്ങി മെത്ത

തന്‍ ചുടു ചോര ചോര്‍ന്നോലിചീടുന്നതും

തന്‍ ബന്ധു മിത്രങ്ങള്‍ വീണു പിടഞ്ഞിട്ടും 

കണ്ണിലേറെ ഇരുട്ടു കയറും വരെ 

മനം തരിക്കെ നോക്കി നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു

തെല്ലനങ്ങാന്‍ പോലും ആയിടാതെ,,

നിനയ്ക്കുമ്പോള്‍ മരണ വരമുള്ള മഹാരാജന്‍ 

ഒട്ടു കിടന്നു ഉത്തരായനം കാത്ത്

കര്‍മ ഫലം അല്ലാതെന്തു ചൊല്ലേണ്ടു..

സര്‍വതുണ്ടായിട്ടും ഈ ദുര്‍വിധി

ഇന്നീ നവ മഹാ ഭാരത യുദ്ധത്തില്‍ 

നിസ്സഹായത തന്‍ പര്‍വത ശിഖരത്തില്‍ 

ഏറ്റവും ഉയരം കീഴടക്കി ഞാനവിടെ

എനിക്കായ്‌ ഒരുക്കി ശരപഞ്ചരം..

ചുടു ചോര സിരകളില്‍ ഓടുന്ന

ആത്മാവില്ലാത്ത ദേഹം

മുറ തെറ്റാതെ  നടന്നീടുന്നു

ഹൃദയ തുടിപ്പതൊന്നു മാത്രേം

ഇന്നീ കിടപ്പില്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞിടുന്നു 

ജീവന്‍ നില്‍ക്കെ മരിക്കുന്നതെങ്ങനെ..

ഇറ്റി വീഴുന്ന മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ക്ക് പോലും

ഈ ഹിമാശിഖരത്തില്‍ രക്തവര്‍ണ്ണം

ചുറ്റും നടക്കുന്ന യുദ്ധത്തിനിടയില്‍

എന്നവസനിക്കുമെന്നറിയാത്ത എന്‍ ശര ശയനം 

യുദ്ധം മുറുകുന്നു,വാക്കുകള്‍ വാളുകള്‍  തിളങ്ങുന്നു

ചുറ്റും എന്തൊക്കെയോ വ്യക്ത:അവ്യക്ത ചിത്രങ്ങള്‍

വലിയുന്ന ശ്വാസത്തിന്‍ ഇടമുറിയാതെ ഞാന്‍ 

കെള്‍കുന്നു മാനവ ദീന രോദനങ്ങള്‍

ഓടിയൊളിക്കാന്‍ കൊതിചിടും അര്‍ജുനന്‍ 

പോലും ഈ നവ യുദ്ധ മുഖത്ത്

എന്‍ മാംസ ഭാഗങ്ങള്‍ കൂരമ്പുകള്‍ക്ക് മേല്‍ 

എന്കില്ലും മൂര്‍ച്ചയേറിയ വാക്കുകള്‍

ഇന്നിന്റെ തോക്കാണവ  എന്ന് ഞാന്‍ എന്തേ 

പണ്ടും തിരിച്ചറിയാത്ത മണ്ടിയായ്‌

പണ്ടെങ്ങോ എന്നെ വിട്ടു പിര്ഞ്ഞോ രേന്ന്‍ ആത്മാവ് 

ദൂരെ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നു ഒരു പരാജിത ദേഹത്തെ നോക്കി 

എല്ലാം കണ്ടും അറിഞ്ഞും കിടക്കുന്നു ഞാന്‍ ഇന്നും

എന്നവസാനിക്കുമെന്നറിയാത്തോരെൻ ശയശയനം 

മണ്‍ ചിരാത്

മറന്നു തുടങ്ങിയ നിമിഷങ്ങളില്ലും
ജീവിതം ഓര്‍മിപ്പിച്ചത്  നിന്‍ വാക്കുകള്‍ ആയിരുന്നു
ഇലകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ ചില്ലയില്‍
പൂക്കള്‍ വീണ്ടും വിരിയിപ്പിച്ചത് നിന്‍ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു

നിലാവിന്റെ മന്ദസ്മിതം പോല്‍  തുളുമ്പുന്ന
നിന്‍ മൃദു തേന്‍ മൊഴിക്കായ്എന്നുമെന്‍ മനം
എന്നും കൊതിക്കുന്നു ഒരുപാട് ഒരുപാട്
എന്‍ സ്വന്തം അല്ലന്നു അറിഞ്ഞിരുന്നിട്ടും

വിരഹത്തിന്‍ വേദന കാര്‍ന്നു തിന്നിടും നിന്നെ..
അത് കണ്ടിടാന്‍ കാണില്ല ഞാന്നും കൂടെ..
അറിയൂ വ്യര്‍ത്ഥം എന്‍ ശരീരം ,,,
അതിനുള്ളിലെ മാനസം കൊതിക്കുന്നു നിന്നെ,,
വളരുന്ന മാംസ കണികകള്‍ തന്‍ വേദന
വിണ്ടു കീറുന്ന തൊലിയുടെ നീറ്റല്‍,,വിരഹം
അടുക്കുന്നു ;അകലുന്നു നീ അതിലേറെ വേദന .

പൊലിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ മണ്‍ചിരാതില്‍
എത്രെകാലം  നീ ഒഴിചിടും എണ്ണ..
നിലനില്‍ക്കില്ലതിന്‍  ശോഭ എന്‍ പ്രിയാ
അകാലമായി പൊലിയുവാന്‍  എന്‍  വിധി
അതിനാല്‍ മറയ്ക്കുവാന്‍ എന്‍ മനം നിന്‍  മുന്നില്‍
ധൃതി പെടുന്നു ഏറെയും ,,കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ പോലും
  

നിന്‍ സ്മരണകളെയും......

ഓര്‍മ്മകള്‍  നല്‍കുന്ന  സാന്ത്വനം  ഒരുപാടാണ് ,,,
ഒരിക്കല്‍,,അന്ന് ,,,എന്നിവെയല്ലാം,,എന്‍
പ്രിയ പെട്ട  വാക്കുകള്‍ ,,,നിന്‍ ഓര്‍മയില്‍,,

നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച  ഓര്‍മ്മകള്‍,,
ആ മരചോട്ടില്‍   വീണുടഞ്ഞ എന്‍ കുപ്പി വള പൊട്ടുകള്‍ ,,
നിന്‍  മാറിലെ  രോമങ്ങള്‍  എന്നോട് മൊഴിഞ്ഞ രഹസ്യങ്ങള്‍,,,
സ്മരണകള്‍ എല്ലാം എന്‍ പ്രിയ തോഴരല്ലോ,,,

അന്ന് നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചു പങ്കിട്ട  മധുരം,,,
ആ രാത്രി  നീ  എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച   ചുടു ചുംബനങ്ങള്‍....
അവസാനികാതെ...നീണ്ടിരുന്നെങ്കില്‍,,,,എന്നാഗ്രെഹിച്ച ...നിമിഷങ്ങള്‍,,,
ഭൂമിയുടെ  കറക്കം  ആ നിമിഷം നിലചെന്കില്‍  എന്ന് കരുതിപോയ  കണങ്ങള്‍,,,
മാറാത്ത  സമയത്തിന്‍ അഗാതതയില്‍ പതിച്ച  നാഴികകള്‍ ,,,
ഇനി അപ്രാപ്യം ആയ  നിമിഷങ്ങള്‍,,,,

ഒരു മനോഹര  ഗസല് കേട്ട  സന്തോഷം പോല്‍
എന്നെ  സര്‍വതും  മതി മറപ്പികുന്ന  എന്‍  ഓര്‍മ്മകള്‍ ,,,
ആ  ചുടു  നിശ്വാസതിന്‍ ..ആ പതിഞ്ഞ  സ്വരതിന്‍ ,,,,
എന്‍  കൂട്ടില്‍ നിന്നും പറന്നു പോയ  എന്‍ പ്രിയ  പക്ഷിയെ,,,
വിരിഞ്ഞ  ആകാശം  നിന്നെ  കാതിരികുന്നുണ്ടാവും,,,,
എങ്കിലും  എന്‍  മാറിന്‍ കൂട്ടില്‍  നിന്‍ നിഴല്‍ ഞാന്‍ ഇന്നും വഹിക്കുന്നു,,,
നിന്‍ സ്മരണകളെയും......

പ്രണയ ലേഖനം

പ്രണയ ലേഖനം

തികഞ്ഞ ലാഖവത്തോടെ,,,,നീ ചുരുട്ടി എറിഞ്ഞ കടലാസ് തുണ്ടുകളില്‍
പലപ്പോഴും നീ കാണാതെ പോയ എന്റെ ഹൃദയം ആയിരുന്നു

നിന്റെ കതോര്കളിനായ്‌ കാത്തിരുന്ന എന്റെ വീണാ നാദങ്ങള്‍,,
പലപ്പോഴും,,,ആ നിമിഷം സ്വരം തെറ്റി പാടിയിരുന്നു,,,,


നിന്‍ പാദ ചലനം കാത്തിരുന്ന എന്‍ പടി വാതിലുകള്‍ക്ക്
എന്നും,, നിരാശയായിരുന്നു ഫലം,,
ഈ മനം എന്നും,നിന്‍, കിളി കൊഞ്ചല്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ കതോര്തിരുന്നിരുന്നു,,,,,


വീണ്ടുമൊരു തുണ്ട് കടലാസെന്നു കരുതി നീ ചുരുട്ടും,,,
അതറിയാം എന്കില്ലും,,,പ്രിയേ,,,നിനക്കായ്‌ ഈ വാക്കുകള്‍,,,

സൌഹൃദം

സൌഹൃദം

എങ്ങു നിന്നോ എന്‍ ജീവിതത്തില്‍..
പുതു പൊന്നിന്‍ പുലരിയായ്‌ നീ വന്നു

എപ്പോഴെന്നോ എന്‍ മാനസത്തില്‍
മധു സ്വപ്നങ്ങള്‍ ഏകാന്‍,,കാത്തിരുന്നു,,,

എന്‍ അന്തരാത്മാവില് മെല്ലെ മയങ്ങിയ
സര്‍ഗത്മകങ്ങളെ തൊട്ടുണര്‍ത്തി,,

എന്നും എന്‍ കൂട്ടിനായ്‌,,,
നാര് തേനില്‍ ചാലിച്ച സൌഹൃധമായ്‌

പാടാന്‍ മറന്നൊരു ഈണങ്ങള്‍ ഒക്കെയും

പല്ലവി പാടി നീ പുഞ്ചിരി തൂകി,,,

താളം മറന്നോരെന്‍ പാദങ്ങള്‍ രണ്ടിന്നും..

മന്തസ്മിതതാല്‍ പുതു ജീവന്‍ ഏകി,,

തളരുന്ന നേരം എന്‍ ശക്തിയായി,,,

നിന്‍ ഇമ്പം നിറഞ്ഞ പരിഹാസ്സങ്ങള്‍ ഒക്കെയും

എന്നുമെന്‍ കൂടെ എന്‍ വഴി വിളക്കായ്‌...

അറിവില്ലായ്മയില്‍ എന്‍ വിദ്യയായ്‌..

സ്നേഹത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ സൌഹൃദം ആയ്,,,,

ഞാനൊന്ന് മെല്ലെ വയ്യെന്ന് ചോല്ലുകില്‍,,,

താരാട്ട് പാടി എന്‍ അമ്മയായി,,,

കരയുന്ന വേളയില്‍ തോളത് തട്ടി 

പുതു ജീവനേകി,,എന്‍ അച്ഛനായി,,

എന്‍ പ്രിയ തോഴിയായ്‌ നീ കൂടെ നില്‍ക്കെ,,,

കദനങ്ങള്‍ ഇല്ല  എന്‍ ജീവനില്‍ 

എന്‍ ജീവിത യാത്രെ എന്നും,,,

അര്‍ത്ഥ പൂര്‍ണം,,,നിന്‍ സോഹൃദ്‌അത്തില്‍

നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍

നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍

വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ആ ഇളം നീല പൂക്കള്‍,

നിന്‍ ഓര്‍മകള്‍ എന്നിലേയ്ക്ക് വീണ്ടും കൊണ്ട് വന്നു,,,

നീയെന്നും എനിക്കും പകര്‍ന്ന ആ മധുരം,,വീണ്ടും,എന്നിലേക്,,ഓടിവന്നു.

നിന്‍ പുഞ്ചിരി പോല്‍ തിളങ്ങും,,ഈ നീല  പുഷ്പം,,

നിന്‍ സ്മരണയില്‍,,ഈ തൂലികയില്‍  അര്‍പികട്ടെ

അന്ന് നമ്മള്‍,,കളിച്ചൊരു അങ്കണം,,ഒന്ന് കാണാന്‍,,കൊതിക്കുന്നേന്‍,,ഉള്ളം,,

ഓടി നടന്നു വീണൊരു...കാലം,,കരഞ്ഞു കലങ്ങിയിരുന്നോര കണ്ണുകള്‍,,,

അന്നും നീ എന്നികായ്‌ എന്നുമെന്ന്നും,,നല്കിരുന്നോര,,മധുര പലഹാരങ്ങള്‍...

ഇന്ന് നീ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ..എനിക്കെല്ലാം,,ആയി,,ഒരു പ്രിയ തോഴി,,ആയി..

എന്‍ സങ്കടങ്ങള്‍..ഓടി വന്നു നിന്‍,, മുന്നില്‍ ചോരിഞ്ഞിടന്‍,,

അന്നേരം,എന്‍  കണ്ണുനീര്‍ നീ നിന്‍ കയ്കളാല്‍ തുടചിടാന്‍,,

നിന്‍  തോളില്‍ തല ചായ്ച്ചു,,വീണ്ടും,,തേങ്ങി കരഞ്ജീടാന്‍,,,

ഒരു നാള്‍ നീ എന്നോട് ഒന്നും പറയാതെ,എന്നില്‍ നിന്ന് പറന്നു അകന്നപോള്‍..

നീ ഇനി ഒരിക്കല്ലും  വരില്ലെന്ന്..എന്നോട് അവര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ 

അന്നെന്റെ കുട്ടികാലത്,,അതിനര്‍ത്ഥം,എനികൊന്നും,,അറിഞ്ഞില്ല,,

ഇന്ന് ഞാന്‍ അറിയുന്നേന്‍ തോഴി,,എന്നെ തനിച്ചാക്കി
 ഈ ഭൂമിയില്‍ ആകാശങ്ങള്‍ തേടി നീ പറന്നു,,,

ഈ നീല പൂവുകള്‍,,എന്നുമെന്നും,.നിന്‍ നയനമെന്നു ഞാന്‍ കരുതിടുന്നു,,

ഇവയോട്  ഞാന്‍ ചൊല്ലുന്ന പരിഭവങ്ങള്‍...നിന്നിലെകെതുമെന്നു ഓര്‍ത്തിടുന്നു ...

യാത്രെകള്‍,,,

യാത്രെകള്‍,,,,

അനന്തമായ  ജീവിതത്തില്‍  അല്‍പ  സുഖങ്ങള്‍ തേടിയലയുന്ന

മനുഷ്യ  ശരീരങ്ങള്‍.ക്കിടയില്‍ ഒരു  ശ്മശാന മൂകതയോടെ

നടന്നു  പാദങ്ങള്‍  കുഴയുംബോഴും     നടക്കേണ്ടി   വരുന്ന  യാത്ര

ഇന്നലെ കണ്ട വഴികള്‍   വീണ്ടും   എത്തുമ്പോഴും

മരവിച്ച മനസ്സുമായി   നാളെ   ഇവിടേയ്ക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വരാനുള്ള    യാത്ര

എന്നും കടന്നു പോകുന്ന വഴികള്‍     മാറ്റം ഇല്ലാത്ത മുഖങ്ങള്‍
ഇവയ്ക്കൊന്നും ഞാന്‍   ഒരു   മടുപ്പകുന്നില്ല    ,മാറ്റങ്ങള്‍   ഇല്ലാത്ത ഞാന്‍


ഉണ്ടായ കാലം  മുതല്‍ മാനുഷന്‍  എന്നും ശ്രെമിചിടുന്നു

പുതു വഴികള്‍ക്കായ്   ,പുതു യാത്രെകള്‍ക്കായ്
നീളുന്ന    വഴിയിലൂടെ  നാളെ    നാളെ   എന്നാ ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത

ഒരു നീണ്ട പകലിന്‍  നീളേക്കായ്  മരണം  മാറനുള്ള  യാത്ര


എന്ന് തീണ്ടും   എന്നറിയാത്ത   സര്‍പത്തെ പോലെ

പിറകില്‍   അന്ത്യം   ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
നല്ല നാളെ തന്‍    ഭാവിക്ക്‌.വേണ്ടി ഒരിക്കലും
അവസാനിക്കാത്ത  ജീവിത യാത്ര,
നവ സ്വര്‍ഗങ്ങള്‍ തേടി  മണി മാളികകള്‍  നേടാന്‍

നാളേക്ക്,,നീ നിന്‍റെ ഇന്നിനെ അര്‍പിച്ചു
നാളെ നിനക്ക് അന്യമാനെങ്കില്ലോ?????
ഇന്നത്തെ   ജീവിതം ധന്യമാക്കു,   തോഴാ
നാളെ,,അത് നാം സ്വന്തം ആയിടും,,,

പ്രണയ സമ്മാനം,,,

നിസ്വാര്‍ഥമായ,,,,,പ്രണയത്തിന്‍ പുഴയായ്,,,നീ എന്‍
മുന്നില്‍ ഒഴുകി നടന്നു,,,,നിന്‍ അലകളില്‍ നീന്തി തുടിക്കാന്‍...
കരയില്‍ നിന് ഞാന്‍ ഒരുപാടു കൊതിച്ചു,,,,
കണ്ടു നിന്നപ്പോള്‍ നിന്‍ മനോഹര കള കളകളാരവം,,,
നിന്‍,,,,,,സ്വര മാധുര്യം,,,,,നിന്‍ ,,കുളിര്‍മ....
ഒഴുകും,,,പുഴയില്‍,,,എടുത്തു,,ചാടാന്‍,,,,ഒരു പാട്,,ഞാന്‍,,അഗ്രെഹിച്ചു,,,

എന്‍ മെയ്‌ മറന്നു ഞാന്‍,,എന്നെ മറന്നു ഞാന്‍,,,നിന്നിലേക്ക്...
എന്നെ ലയിപിച്ചു,,,,,,,
നീറുന്ന മനം അതില്‍ ആശ്വാസം,,കണ്ടു,,,
സന്തോഷ തിമിര്പില്‍,,ഞാന്‍ അഹങ്കരിച്ചു,,,,,,,,,,,
എനിക്കുള്ളതെല്ലാം,,,,,നിനക്ക് തന്നു അത് കണ്ടു
സന്ത്രിപ്ത്യായ്‌,,,,എന്‍ മനം,,,,
സര്‍വ ബന്ധനാങ്ങളും,,,,പൊട്ടിച്ചു എറിഞ്ഞു,,,
നിന്നില്‍,,,മഴയായ്‌ പെയ്യുവാന്‍,,,,ഞാന്‍ കൊതിച്ചു,,,
ദാഹം,,,തങ്ങാതെ കേഴുന്ന  വെയാമ്പല്‍ പോലെ,,,
നിന്‍,,സാമീപ്യം കൊതിച്ചു കേണു,,,,,

മെല്ലെ,,എന്‍ കയ്കള്‍...നിന്നില്‍,,,നിന്നകറ്റി....
എന്നില്‍,,,,നിന്ന്,,നടന്നു,,നീ അകലാവേ,,,,
നിന്‍ മനസ്സിന്‍ കാടിന്യതിന്‍,,ഒരംശം,,,എന്കില്ലും,,,
എന്നില്‍ പകര്‍ന്നു പോകു,,,,പ്രിയാ,,,,,
അല്ലെങ്കില്‍..നിനക്കായ്‌ തുടിക്കും,,,എന്‍ ഹൃദയം,,,മിടിപ്പിന്‍,,
താളം,,നീ നിന്‍ പുതു പ്രിയക്കായ്‌,,,സമ്മാനിക്കു,,,,
എന്‍ ചുടു ചോരയി പൊതിഞ്ഞ,,,പ്രണയ സമ്മാനം,,,,,,,,,,

 

എന്‍ ബാല്യം,,,,

ഇന്നലെ പെയ്ത മഴ തോരും,,തോറും,,,മണ്ണിന്‍ മണം,,എന്നെ വല്ലാതെ പുല്‍കി,,,
പണ്ടു കളിച്ചു നടന്നൊര ,,,തോട്ടിന്‍ വക്കില്‍ ,,ഞാന്‍ എന്‍ പ്രിയ തോഴരോത് ..

നനഞ്ഞു കുളിച്ചു വീട്ടിലീക്കൊടുമ്പോള്‍ എന്നും പുല്കുന്നോരാ ഗന്ധം,,,
പത്തിരി ച്ചുട്ടിടാന്‍,,,,സോഡാ തന്‍,മൂടികള്‍,,ചെമ്പരത്തി പൂവിലകള്‍,,,എത്രെ തിരഞ്ഞോടി ഞങ്ങള്‍,,,

സോപ്പ് പൊടി കവറുകള്‍,,,ബാഗുകള്‍ ആയത്,,ഉമ്മ തന്‍..തട്ടങ്ങള്‍,,സാരീ ആയത്,,,ഓര്‍ത്തു ചിരിക്കുആണ്ണ്‍  ഏറെ ഇമ്പം,,,
ചക്കര മാവിന്റെ ചോട്ടില്‍ ഓടിയീതന്‍,,മത്സരം വെച്ച എന്‍  വേനല്‍ അവധികള്‍ ,,,,,,,

ഒരുപാടു ,,,ഒരുപാട്,,അടി കൂടിയാലും,,,പിന്നെയും ഇണങ്ങുന്ന ,,,സുന്ദരി തോഴികള്‍,,
ഒരിക്കല്‍ ഞാന്നും അതുപോലെ ആകുമെന്ന് ,,,വീമ്ബുമിലകാന്‍,ഒരുപാടു നാവുകള്‍..
ഉമ്മ ഉറങ്ങാന്‍ പറഞ്ഞാലും ഉച്ചക്ക് ..കണ്ണ് വെട്ടിചോടുന്ന,,ആമ്പല്‍ പാടങ്ങള്‍..
എല്ലാം,,എല്ലാം എല്ലാം ,,ഓര്‍ത്തു ചിരിക്കുമ്പോള്‍...
എന്തോ എന്‍ കവിളുകള്‍,,,നനഞ്ഞ പോലെ,,,,ഞാന്‍ പോല്ലും അറിയാതെ,,,
എന്‍ ആത്മാവ് പോലും,,,,നഷ്ട്ട ബോധത്തില്‍ വിങ്ങിടുന്നു,,
ചോക്ക് കൊണ്ടെഴുതിയാല്‍ പിന്നെയും മായ്ച്ചു ,,വീണ്ടുമെഴുതുന്ന പോല്ലേ...
എന്‍ മനോഹരമാം,,ഓര്‍മകള്‍,,,ഒന്ന്നു കൂടി എനിക്ക് എഴുതുവാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍...